Lela

Popular gallega



Están as nubes chorando
por un amor que morreu
Están as rúas molladas
de tanto como choveu (bis)
Lela, Lela,
Leliña por quen eu morro
quero mirarme
nas meniñas dos teus ollos
Non me deixes
e ten compasión de min.
Sen ti non podo,
sen ti non podo vivir.
Dame alento das túas palabras,
dame celme do teu corazón,
dame lume das túas miradas,
dame vida co teu dulce amor. (bis)
Lela, Lela.... ....
Sen ti non podo,
sen ti non podo vivir.